Αρχαία μεγαλεία και θέματα “εθνικά”

aoz-site

ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ “ΕΘΝΙΚΑ” ΘΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Πριν καν κοπάσουν τα πανηγύρια για τις παγκοσμίου αξίας αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Αμφίπολη, το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε στο Αιγαίο, στην ΑΟΖ και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Tο επιχείρημα της οικονομικής εκμετάλλευσης του βυθού του Αιγαίου που θα βγάλει τη χώρα από τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται είναι απλά το πρόσχημα. Τα αμφισβητούμενης αξίας κοιτάσματα φυσικού αερίου είναι το ικανό και αναγκαίο προπέτασμα καπνού για τις πραγματικές επιδιώξεις του ελληνικού κράτους. Που σαν κεντρικό στόχο έχουν –για μια ακόμη φορά- τον περιορισμό των τουρκικών επιδιώξεων στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Σ’ αυτό το μήκος κύματος κινούνται και οι τριμερείς συναντήσεις ελληνικού, αιγυπτιακού και κυπριακού κράτους. Πίσω από τις φαινομενικά νόμιμες και αθώες οριοθετήσεις της ΑΟΖ καθενός από τα κράτη της τριμερούς συμμαχίας, διαμορφώνεται μια ζώνη όχι
οικονομικής εκμετάλλευσης αλλά αποκλεισμού του τουρκικού κράτους. Αναγκαία και βασική προϋπόθεση για την όξυνση της εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους είναι η ιδεολογική συνοχή στα μετόπισθεν. Η μεγαλύτερη απόδειξη επ’ αυτού είναι η στάση εκείνων που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ενάντιοι στον εθνικισμό και τις επεκτατικές βλέψεις του ελληνικού κράτους. Όπως ο Τσίπρας που δήλωσε από την πρώτη στιγμή πως «η απόφαση της Τουρκίας να ξεκινήσει διεξαγωγή ερευνών τορπιλίζει την ήδη εύφλεκτη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και ρίχνει λάδι στη φωτιά». Με άλλα λόγια, με το που έπεσαν τα εθνικά συμφέροντα στο τραπέζι, καλοί φίλοι και ορκισμένοι εχθροί του μνημονίου, δοσίλογοι της τρόικας και αντιευρωπαϊστές εθνικιστές πατριώτες, βρήκαν στα πρόχειρα και στα γρήγορα την αιτία του κακού στην επιθετικότητα της αντίπερα όχθης. Ένα χρόνο μετά την «αντιναζιστική» στροφή του ελληνικού κράτους το τέρας δείχνει ξανά το πραγματικό του πρόσωπο. Κι αφού θεωρητικά ξεμπέρδεψε με το φασισμό στη λιτεύοντας τα σύμβολά του και φυλακίζοντας μερικές δεκάδες παρακρατικών υπαλλήλων
του, ξεδιπλώνει ανενόχλητο τα πραγματικά περιεχόμενά του: τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τις χίλιες πλευρές του νέου ολοκληρωτισμού. Οι κύριοι μας δε μασάνε τα λόγια τους. Κι αυτό που κατάμουτρα μας φωνάζουν είναι πως οι περικοπές μισθών και η υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης πάνε πακέτο με τις μεγάλες ιδέες και την στρατιωτικοποίηση κάθε πλευράς της κοινωνικής ζωής.